Zasłużeni dla Powiatu Bełchatowskiego

W dniu 26 marca na XLI Sesji Rady Powiatu w Bełchatowie radni powiatu na nasz wniosek pozytywnie rozpatrzyli i przyjęli projekt uchwały w sprawie przyznania śp. Konradowi Leśniewskiemu oraz Franciszkowi Zochniakowi tytułu „Zasłużony dla Powiatu Bełchatowskiego”

Konrad Leśniewski, syn Franciszka i Antoniny – z domu Kotlińskiej, urodził się 27 stycznia 1928r. w Gowarczynie, powiat Końskie. W 1938r. rodzina Leśniewskich (miał jeszcze cztery siostry i brata), zamieszkała w Jedlni – Lotnisko koło Radomia.
Po wybuchu wojny w 1939r., jako członek Orląt – Związku Strzeleckiego ,,Strzelec”, był gońcem w szpitalu polowym. W październiku 1939r., przygotowując się do walki bezpośredniej, wraz z drużyną zbierali broń po okolicznych lasach. Rok później razem z rodziną wyjechał do miasta Chełsty koło Żarnowca, gdzie wszyscy członkowie rodziny zaangażowani zostali w konspirację Związku Walki Zbrojnej (organizacja przekształcona później w Armię Krajową). W lutym 1942r., na ręce dowódcy placówki sierżanta Jana Nowakowskiego ps. „Upiór”, złożył przysięgę i przyjął pseudonim „Orlik”.
Po aresztowaniu rodziców w 1943r. wstąpił do oddziału partyzanckiego, dowodzonego przez sierżanta Stanisława Karlińskiego „Burza”, gdzie uczestniczył we wszystkich działaniach oddziału, w walkach z Niemcami oraz Armią Czerwoną pod Majkowicami. Pod koniec 1945r. ścigany przez Urząd Bezpieczeństwa PRL, wraz z dowódcą osiedlił się na ziemiach zachodnich. W 1946r. został aresztowany, skazany i osadzony w więzieniu we Wronkach, skąd udało mu się zbiec. Schwytany został w Czechosłowacji, a karę odsiadywał w więzieniach we Wrocławiu i Świdnicy). Na wolność wyszedł 7 czerwca 1953r.
W 1961r. ukończył technikum, a następnie Politechnikę Śląską. Pracował między innymi w Lublinie, a w połowie lat 70-tych przyjechał do Bełchatowa, gdzie jako inżynier stał się jednym z najważniejszych budowniczych Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów, w której pracował do 1988r., kiedy to przeszedł na emeryturę.
Żonaty z Marią z domu Raczyńską, ojciec Kamila i Barbary.
Przez Rząd Polski w Londynie awansowany na stopień kapitana. Aktywnie działał w Światowym Związku Armii Krajowej oraz bełchatowskim Związku Strzeleckim „Strzelec" Organizacji Społeczno Wychowawczej, z którymi uczestniczył we wszystkich lokalnych uroczystościach patriotycznych.

Zochniak Franciszek urodził się 23 marca 1923 roku w Kociszewie, jako syn Antoniego i Danieli z domu Niedzielskiej. Do struktur Armii Krajowej, pod ps. „Medyk” przystąpił 10 października 1943 roku, gdzie przysięgę w obecności Stefana Lewińskiego ps. „Sten”, złożył na ręce Eugeniusza Szuberta ps. „Krępy". Był żołnierzem placówki Bełchatów, obwód Łask. W czasie okupacji pracował w bełchatowskim Składzie Aptecznym przy ul. Kościuszki, naprzeciwko Urzędu Miasta i Żandarmerii. Do jego zadań należała obserwacja obydwu placówek i meldowanie o wszelkich ruchach pracowników tych urzędów swojemu dowódcy - Eugeniuszowi Szubertowi. W podziemiu do 19 stycznia 1945 roku.
Na kaprala awansowany 8 maja 1997r. (wcześniej był szeregowym), awans na stopień podporucznika otrzymał 17 listopada 2000r., a na porucznika 8 stycznia 2003r. W Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej od jego powstania, (czyli od dnia 9 października 1990 r.) pełnił funkcję członka Komisji Rewizyjnej. W 1997r. został prezesem Koła i funkcję tę pełni po dziś dzień.